Spawanie metodą TIG jest metodą zdobywającą coraz większe zainteresowanie spawaczy. Jest wszechstronna, nie ma odprysków a spoiny są bardzo dobre jakościowo i nie wymagają czasochłonnej dodatkowej obróbki. By móc w pełni wykorzystać jej możliwości, warto poznać bliżej samą metodę. Zapraszamy.
Technika spawanie TIGiem
Spawanie TIG (tzw. metoda 141, ang. tungsten inert gas) opiera się na spawaniu nietopliwą elektrodą wolframową w osłonie gazów obojętnych - takich jak hel, argon lub mieszanką tych gazów. Łuk spawalniczy jarzy się pomiędzy elektrodą wolframową a spawanym materiałem. Połączenie otrzymuje się przez stopienie metalu na krawędziach spawanych elementów, lub z dołożeniem dodatkowego materiału w formie pręta drutu spawalniczego. Miejsce stopienia materiału, tzw. jeziorko spawalnicze, osłaniane jest przez gaz ochronny, np. argon.
Zajarzenie łuku spawalniczego w metodzie TIG odbywa się trzema metodami, w zależności jakim urządzeniem spawamy:
- metodą dotykową przez dotknięcie (TIG Lift) elektrodą spawanego materiału a następnie uniesienie jej na wysokość kilku milimetrów, co inicjuje łuk spawalniczy
- metodą dotykową przez potarcie (TIG Scratch) elektrodą spawanego materiału inicjujące powstanie łuku,
- metodą bezdotykową (TIG HF) z wykorzystaniem jonizatora przez zbliżenie elektrody do spawanego materiału.
W większości sytuacji w spawaniu TIG stosowana jest biegunowość ujemna. Uchwyt spawalniczy wraz z elektrodą podłączony jest do bieguna ujemnego spawarki (minus), a przewód masowy do bieguna dodatniego spawarki (plus). Podłączenie takie korzystnie rozkłada ciepło pomiędzy elektrodą a spawanym materiałem - większa ilość ciepła wydzielana jest w miejscu w którym powstaje spoina.
Uniwersalność zastosowania
Metoda TIG pozwala na łączenie niemal wszystkich obecnie dostępnych stopów metali - stale niestopowe, stopowe, miedź i stopy miedzi prądem czy aluminium. W zależności od spawanego materiału i zastosowanego prądu wyodrębniamy dwie techniki spawania metodą TIG
- prądem stałym (DC) - spawanie stali niestopowych, stopowych, miedzi i jej stopów, tytanu oraz niklu i jego stopów. W tej technice stosowane są spawarki TIG DC;
- prądem przemiennym (AC) - spawanie aluminium, stopów aluminium, magnezu oraz innych materiałów tworzących na powierzchni trudnotopliwe tlenki. W tej technice stosowane są spawarki TIG AC/DC.
Spawanie metodą TIG może odbywać się w wszystkich pozycjach ręcznie lub w sposób półautomatyczny i automatyczny. Spawany materiał może mieć zróżnicowaną grubość - od niespełna 1mm do kilkudziesięciu milimetrów. Należy jednak pamiętać o właściwym przygotowaniu spawanych elementów. Materiał powinien być pozbawiony zanieczyszczeń, w szczególności olejów i smarów. Należy także zadbać o czystość pozostałych elementów wykorzystywanych podczas spawania, w tym także czystości rękawic.
Spawarki TIG i nie tylko
Podstawowymi urządzeniami do spawania metodą są spawarki TIG. DC - spawające prądem stałym stal i nierdzewkę, AC - spawające prądem przemiennym aluminium, magnez. Umożliwiają pełną kontrolę nad procesem spawania i wykorzystanie w całości możliwości jakie daje ta metoda. Jednakże w przypadku metody TIG DC, do spawania można wykorzystać praktycznie każdą spawarkę czy półautomat. Wystarczy zastosować odpowiedni uchwyt TIG by praktycznie każde urządzenie zmienić w prostą spawarkę TIG.
Metoda TIG - krótkie podsumowanie - zalety i wady
Zalety
- wysokiej jakości spoiny
- brak odprysków
- wykonywanie połączeń bez spoiwa jak i z zastosowaniem dodatkowego materiału
- spawanie w wszystkich pozycjach
Wady
- małą wydajność spawania ręcznego (w zamian za wysoką jakość)
- wymaga dokładnego przygotowania materiału
- konieczność ochrony przed wiatrem przy otwartych przestrzeniach